استان پنجم

این روزها قیل و قال دمیاد می رود یا که نمی رود! به شدت بالا گرفته است. گوش استان کرمانشاه پر از صداهای موزون و ناموزون بوده و هست؛ از آن جهت برای بعضی ازگروهها و هواداران دمیاد می تواند دل آزار باشد، که ناموزون است و از آن جهت که گروه وچهره های سیاسی که دستی بر آتش انتخابات و ستادهای دکتر روحانی داشته اند خود را صاحب نظر و گاه صاحب حق دانسته و در امید و انتظار تغییر به سر می برند؛ موزون و گوش نوازاست.
طبیعی است پای نمایندگان هم به این وادی کشیده شده است. یکی می گوید: با وزیر کشور در خصوص استاندار آینده مذاکره شده است، دیگری آنرا رد می نماید!و آن یکی می گوید: هیچ موضوعی در این خصوص مطرح نشده است.
برآیند همه این گفت و شنودها این واقعیت است که جریانات سیاسی در امتداد تغییربه حرکت درآمده است و مانع بازدارنده ای وجود ندارد فقط آنچه می تواند اهرم بازدارنده شود تلاشهای حامیان دمیاد برای ماندن، نرفتن و امید ابقاست.
خلاصه اینکه آقایان خاکسار ـ فدائی ـ ترک نژادـ حیدری و این اواخر فرهاد تجری نماینده اسبق دوره هشتم مجلس شورای اسلامی که هم اکنون در سازمان بازرسی کل کشور مشغول خدمت هستند به لیست مدعیان استانداری آینده کرمانشاه اضافه شده است که تجری از شانس حمایت وزارت کشور ـ بعضی چهره های سرشناس مجلس ـ سازمان بازرسی کل کشور و شاید کابینه روحانی برخوردارباشد. بر کسی پوشیده نیست اطرافیان شعبانی رئیس ستاد روحانی در کرمانشاه اورا تنها گزینه مناسب این سکانداری می دانند و بر این موضع پا می فشارند و آنچه از مجموع برآیندها برمی آید رقابت بین شعبانی و تجری دو نماینده پیشین مجلس در حال شکل گیری است گرچه شعبانی از امتیاز رئیس ستادی بهرمنداست، اما دنیای سیاست این را نمی پرسدو قدرت چانه زنی سیاسی را می بیند. چه این قدرت چانه زنی از آن دمیاد ـ تجری ـ شعبانی و یا چهره جدیدی که شوک غافلگیرانه ای به استان بزند، باشد .