علی رستمی
حماسه‌هایی كه بشر برای خود برگزیده، الگوهایی هستند برای یك سبك زندگی كه انسان در برابر آن قرار گرفته و جمیع زوایای زندگی درونی و بیرونی خود را بر اساس آن می‌آراید. اوج حماسه برای ایرانیان مسلمان در كربلا تصویر شده است. «حادثه‌ی كربلا تراژدى نیست، بلكه حماسه است، افتخار و نورانیت است، تجلى حقیقت و انسانیت است، تجلى حق‌پرستى است. عاشورا نمایشگاهى است از عظمت و عُلوّ بشریت، از رفعت بشریت. نمایشگاه معالى و مكارم انسانیت است. سراسر حماسه است. عظمت و شجاعت و حق‌خواهى و حق‌پرستى در آن موج مى‌زند.» لذاست كه ایرانی مسلمان در طول تاریخ، در همین چهارچوب، حماسه‌های دیگر خود را -اعم از منثور و منظوم یا حماسه‌های اجتماعی و سیاسی- در بستری از حق‌طلبی و حقیقت‌جویی و كمك به مظلوم و از بین بردن ظلم و تاریكی شناخته است.
انقلاب اسلامی ایران نیز از این مهم بیگانه و دور نبوده است؛ چه در تأسیس و چه در تداوم. آن‌چه نظام و مردم ایران را در كوران حوادث به‌ویژه در نیم قرن اخیر مصون ساخته و بر دشمن خود پیروز كرده، حماسه‌هایی بوده كه داشته و آفریده است؛ حماسه‌هایی كه در ادامه‌ی مسیر شتابدار خود و مواجهه با هجمه‌های خصم‌آلود دشمن نیز به آن‌ها نیازمند است. به‌ویژه در عرصه‌هایی چون جهاد علمی،‌ جهاد و مقاومت اقتصادی،‌ جهاد فرهنگی و جهاد سیاسی .امروز نیز ما به دفاع و حماسه نیاز داریم و دشمنانمان نه سربازانی است که سلاح بر دوش مرزهای خاکیمان را تصرف کرده اند بلکه دشمن ما امروز در سنگر تفکرات ما مین گذاری می کند امروز اندیشه ی اسلام در معرض تهاجم است گفتمان اسلام را تخریب می کنند و توطئه و تفرقه وظیفه ی خط شکنی در این تهاجم را عهده دارندوپیشانی ارزشهاوآرمان ها وطومار قلب های تپنده ی بیداری های منیر اسلامی در غامض ترین استراتژی ها محکوم به انحطاط و این یعنی دفاع باید ادامه داشته باشد و طاغوت ها ی قرن بیست و یکم در پوست اندازی جدید خود خبر از وجود سلاطین کفر می دهد وبرماست که امتداد خط سرخ حماسه و ترجمان "کل عرض کربلا" را دو باره به دنیا صادر کنیم ما یعنی همه ی ایرانیانی که روح و جانمان با عشق به آزادگی گره خورده است تا همیشه مفتخریم به حماسه هایمان حماسه برای ایران اسلامی، دل‌مشغولی روح و احساس و هیجان و خلسه‌ی شیرین در كنار امواج خواب‌آور آرزوها نیست. كاركرد حماسه برای ایرانیان مسلمان در دهه‌ی چهارم پیشرفتش، غیر از كاركرد حماسه‌ی «ایلیاد و اودیسه» یا اسطوره‌خوانی پای كرسی گرم در شب‌های دراز زمستانی است.
ما حماسه را پروررانده ایم با حماسه زیسته ایم و در قلل حماسه علم بر دوش ایستاده ایم و تا امروز هیچ روزی را به خاطر فدا شدن در بلندیهای اعتقادمان سخت ندیده ایم و روی سخت دنیا را بر طاغوت های زمان نشان داده ایم و ذکر هر روزمان و نرید ان نمن علی الذین استضعفو ا فی الارض...است و بر این بشارت ایستاده ایم و حماسه را پاس می داریم.