به قلم : محمد حامد پورجعفري
رفتن ناگهاني هاشمي و بازگشت دمياد از اتفاق هايي بود که رخ دادنش در دوران احمدي نژاد، خيلي آدم را متعجب نمي ساخت، وقتي وزير خارجه در کشور سنگال به ناگهان برکنار مي شود، عزل ونصب يکباره ي يک استاندار جاي تعجب ندارد. دمياد پس از سه سال دوري از استان ،وقتي در قامت استاندار به زادگاهش بازگشت در همان جلسه معارفه و توديع رفتاري متفاوت از آنچه که انتظار مي رفت را نشان داد ،رفتاري که دمياد را بيشتر در قامت يک سياستمدار جلوه مي داد تا فردي با صبغه ي امنيتي ، ايرادي که منتقدان وي در هنگام تصدي معاونت سياسي - امنيتي استانداري هماره بر وي وارد مي دانستند و او را تنها يک مدير امنيتي و نه سياسي مي خواندند ،اما گويا سه سال پايتخت نشيني اش سياسي بودنش را هم تقويت کرده بود. سخنان ابتدايي دمياد از همان اول به شهروندان نويد دوراني بدور از افراط و تفريط را وعده داد ،هر چند که ارتباط عاطفي با گروه موسوم به حزب ا... نيز دلهره هايي را در ميان کنشگران بوجود آورده بود ،اما دمياد در پيغام هاي پيش از روز استقبالش به دوستان پيشين، نشان داد که براي استاندار بودن حاضر است از برخي از دلبستگي ها چشم بپوشد. در روزهاي بعدي مديريتش و پس از تثبيت اوضاع ، وي آرام آرام نشان داد که مي تواند بين حرفهاي خوب و عمل فاصله اي هم ايجاد کند و بر خلاف وعده هايي که در روز معارفه داد، تعويض مديران پيشين را آغاز کرد. از تعويض برخي فرمانداران در چند روز پيش از انتخابات گرفته تا آوردن مديران مغضوب استاندار پيشين در پست هاي مشاوره و دادن مدير کلي به دوستاني که حتي باز نشسته هم شده بودند؛ در مواضع سياسي و اجتماعي اش نيز نمايندگي خلف احمدي نژاد را عهده دار شد. به هر حال مرد امنيتي ديروز و مدير سياسي امروز، خوب سرنوشت همکار پيشينش(دادوش هاشمي) را در برابر احمدي نژاد به ياد داشت. اما پس از حماسه ي 24 خرداد،طرف ديگر سکه رو شد و وي نيز با چرخشي صريح نسبت به عملکرد هاي پيشين رويکرد ديگري را از سر گرفت، از انتقاد به ادامه ي پروژه ي منوريلي گرفته که تا ماه پيشش برتسريع در اجراي آن اصرار داشت تا عيادت هاي چند باره اش از رييس ستاد انتخاباتي روحاني در استان کرمانشاه ،همه وهمه نشان داد که دمياد دوست دارد که استاندار بماند تا آنجا که براي همراه داشتن نمايندگان، تغييرات دلخواه ايشان را در حوزه هاي انتخابي شان انجام داد، از روي کار آمدن افراد هم خانواده ايشان در پست هاي کليدي چون فرمانداري گرفته تا عزل و نصب هايي در آموزش وپرورشي که در اين 8 ساله هماره حياط خلوت نمايندگان بوده است. هرچند که اين تلاشها نيز منجر به نوشتن نامه يي از جانب مجمع نمايندگان به وزير کشور براي ادامه زعامت وي بر سکان استان شد؛ اما از بد حادثه اين نامه در مواجهه با اعتراض هاي گسترده ي حاميان روحاني، به جاي ميز وزير کشور در راهروهاي مجلس گم شد. اما دمياد در اين دم هاي آخر سکانداري اش با عزل و نصب هاي شتاب زده و توامان، به نوعي خلف راستين احمدي نژاد بودن را بر ذمه خود نگاه داشته است، هرچند که با باج گير خواندن عده يي مي خواهد سيل انتقاد هايي که بر وي مي رود را منحرف نمايد. به هر حال چه خوب بود که دمياد همان سخنان روز معارفه اش را تا همين دم هاي آخر عملي مي نمود تا همشهريانش از زعامت چند ماهه اش خاطرات خوبي را در ذهن مي پروراندند.