صنعت گردشگری با ویژگیهای خاص خود ،صنعتی پویا با دورنمایی روشن تلقی می شود.سرمایه گذاری در این بخش در بین کشورهای مختلف و با رو شهای گوناگون روندی رو به افزایش دارد .
زیرا این صنعت نه تنها در توسعه و رونق اقتصادی کشورها نقش بسزایی دارد بلکه صنعتی پاک و عاری از آلودگی ودر عین حال محصول آن پایدار است .
با توجه به وابستگی اقتصاد ما به صادرات نفت و محدود بودن این منابع از طرفی و پایدار بودن سرمایه گذاری در صنعت توریسم و اشتغالزایی بالای این صنعت ،لازم است که در کشور خودمان و با توجه به ویژگیهای ذکرشده ،به این صنعت عنایت ویژه ای داشت ،چونکه کشور ایران دارای موقعیت بسیار استثنایی و نابی در این حوزه می باشد.
در کشورایران موضوعات مورد علاقه گردشگران به وفور یافت می شود .موضوعاتی از قبیل طبیعت زیبا با خصوصیات اقلیمی و آب و هوایی ویژه ،مردمی با فرهنگ و تمدنی کهن و ،آداب و رسوم سنتی و بومی،اماکن قدیمی و مذهبی،گونه های متنوع گیاهی و منابع متنوع طبیعی،گونه های مختلف جانوری و غیره.

 
گردشگری دارای شاخه ها و انواع مختلفی است از جمله:
* گردشگری تفریحی: رایجترین نوع گردشگری است
*بومگردی (اکوتوریسم): طبیعت گردی و سیر در طبیعت
* گردشگری درمانی: برای بهره‌گیری از آبهای گرم معدنی یا برای بهره‌گیری از امکانات تشخیصی و درمانی کشورهای دارای این ظرفیت
* گردشگری مذهبی: زیارت و حج و سفرهای دینی و مذهبی اعتقادی
* گردشگری بازاری: سفر گردشی به منظور جانبی خرید و فروش کالا
* گردشگری همایشی و سمیناری: برای شرکت در همایش‌ها و بازدید از مناطق دیدنی آن منطقه
* گردشگری الکترونیک: همان e-Tourism که در بر گیرنده اطلاعات و انجام بخش اعظم سفر به صورت مجازی می‌باشد
* گردشگری ورزشی : به منظور انجام ورزشی خاص یا مسابقات بین المللی و منطقه ای
برای گسترش این صنعت باید استراتژیهای اساسی را تدوین نمود.و این امکان پذیر نیست مگر با شناخت کامل موانع موجود و ارائه راهکارهای عملی در راستا ی از میان برداشتن آن موانع، ضمن آنکه باید با بسترسازی فرهنگی وترویج هرچه بهتر و بیشتر فرهنگ پذیرای گردشگر در جامعه ،و از بین بردن دیدگاه های منفی افراد و با جلوگیری از برخورد غیرمسئولانه عده ای با گردشگران ،لازم است به آنها آموزش داده شود ، که بازده رفتار آنها می تواند دو جنبه مثبت و منفی در اقتصاد کشور داشته باشد . فعال کردن NGOها (در زمینه توریسم)، تبیین نقش و اهمیت صنعت گردشگری برای همه سازمان ها و مردم از طریق اطلاع رسانی و آموزش های لازم و معرفی جاذبه های گردشگری ایران در برنامه های درسی، نگاه اصولی و هدفمند به توریسم، توجه و دقت در علاقه مندی هاو خواسته های گردشگران وسعی در تامین این نیازها و خواسته ها ،دادن و القای امنیت به گردشگران در منطقه مقصد گردشگری و فراهم نمودن فضای بهداشت روانی برای گردشگران ، ایجاد و ساخت فضاهای ارزان قیمت اقامتی و رفاهی، حفظ محیط زیست و جلوگیری از تخریب آن، ایجاد مراکز تفریحی و سیاحتی مثل موزه های طبیعی و جانوری ،باغ وحش، سیرک،شهربازی، پارک، فضای سبز و ... در شهرها و حاشیه های شهرها، تلاش در جهت حفظ گونه های نادر گیاهی و جانوری، ارائه تسهیلات به سازمان های ایرانگردی و جهانگردی، سرمایه گذاری در بخش زیربنایی مثل راهها و جاده هامانند جاده ها، ، هواپیمایی، وسایط نقلیه عمومی، راه آهن، و ... بازسازی اماکن تاریخی و زیارتی، ایجاد بازارچه های کالا، ایجاد دانشکده های هتلداری و گردشگری، آموزش و به کارگیری مهمانداران و راهنمایان گردشگران، حفظ بافت قدیمی و سنتی در برخی محله های شهرها و برخی روستاها، سعی در بردن گردشگران به دنیای قدیمی و سنتی گذشته و فضای آرام بخش آن،چرا که امروزه بسیاری از گردشگران از فضا های شهری و خشک با انواع آلودگیها، فراری بوده و خواهان چنین مکانهایی هستند. تسهیل و آسان نمودن مراحل اداری و کاری گرفتن ویزا ،و گسترش روابط با دیگر کشورها و سعی در تبلیغ هر چه بیشتر جاذبه های کشورخود در دیگر کشورها از طرق مختلف و ...

با انجام و رعایت این موارد می توان به رشد و توسعه اقتصادی ،افزایش در آمد ارزی و ریالی،کاهش بیکاری و بالا رفتن تولید ناخالص و خالص ملی امید داشت .
در جهان امروز و پس رونق صنعت توریسم ، و با توجه به افزایش مهاجرت روستائیان به شهرها که حاصل کاهش درآمد و اشتغال در روستاها می باشد . کارشناسان و مسئولان را بدین سمت سوق داده است که به گردشگری روستایی توجهی خاص داشته باشند. گردشگري روستايي از دو جنبه داراي اهميت مي باشد يكي به عنوان يك فعاليت گسترده جهاني و ديگري تاكيد بر توسعه سياست هاي منطقه اي و محلي . گردشگري روستايي به عنوان يك فعاليت جهاني امروزه با توجه به پوشش سه اصل ايجاد اشتغال و درآمد زايي، رضايت گردشگر و حفظ محيط زيست، اهميتي دو چندان يافته است . در اكثر كشورها ، بخصوص كشورهاي پيشرفته ، ترويج گردشگري روستايي در سر لوحه برنامه های دولت در زمينه گردشگري قراردارد، تا علاوه بر افزایش درآمد و رشد صعودی تولید ناخالص داخلی با هدايت شهروندان براي گذران اوقات فراغت در مناطق روستايي و فضاي طبیعی ، پخش درآمد را نيز در سطح كشور متعادل نمايند . علاوه براين دولت ها در پي آن هستند كه به اهدافي چون ايجاد درآمد براي كشاورزان وديگر خانواده هاي روستايي ؛ آشنايي مردم شهر با تجربه زندگي روستایی ؛ كاهش مهاجرت از روستا به شهرها ،به وسيله تدارك فرصت هاي شغلي در نواحي روستايي ؛ تبادل فرهنگی مابین دو فرهنگ شهری و روستایی، ودر نتیجه دست یابی به توسعه پایدار روستایی تا حد قابل قبولی از این طریق حاصل می گردد. چرا که توسعه پايدار روستايي عبارتست از وحدت ميان ابعاداجتماعي، اقتصادي، فرهنگي و زيست محيطي به منظور بالا بردن سطح معيشت و رفاه مردم روستايي است. در توسعه پايدار روستايي توجه به عوامل زيست محيطي از اهميت بسياري بر خوردار مي باشد. است. یعنی یکی از راهکارهای اساسی برای توسعه مناطق روستایی توجه به اکوتوریسم و
توریسم زراعی است تا محیط‌های روستایی را انزوا و مهجوریت خارج نموده و توسعه‌ای متوازن در کشور داشته باشیم. حیطه های فعالیت گردشگران با توجه به نوع گردشگری آنها اعم از توجه به جاذبه های طبیعی، اجتماعی، تاریخی متعدد و متنوع است. در ایران این صنعت مانند سایر کشورها، من جمله کشورهای اروپایی و آسیای میانه مورد توجه کارشناسان قرار گرفته که دلیل آن را باید وجود پتانسیلهای موجود در مناطق روستایی ایران به لحاظ طبیعی،‌تاریخی و فرهنگی و گاها اقتصادی دانست و هم اینکه ورود گردشگر باعث معرفی مناطق دور افتاده، ایجاد اشتغال در سطح روستاها، کاهش بیکاری و فقر و مهاجرت در روستاها و در نهایت رونق چرخهای اقتصادی می شود. در مباحث گردشگری، جذابیت های منحصر به فردی در صحنه های رقابت های بین المللی وجود دارد که برگ برنده کشورهای رقیب محسوب می شود، منظری که از دریچه آن می توان به بخشی از اهداف اقتصادی، فرهنگی و یا حتی سیاسی به آسانی دست یافت. در این راستا، گردشگری روستایی و عشایری، کلید طلایی کشورهایی به حساب می آید که در بازار مدرنیته و عصر کامپیوتر، به جای زندگی مجازی، زندگی طبیعی را در معرض دید همگان قرار می دهند. و به ویژه این نوع از توریسم در کشوری همچون ایران که گستره وسیعی از انواع مناطق جغرافیایی گوناگون از کویر تا جنگل را در بر گرفته و در کوه و دشت و کویر و جنگل و ساحل روستاهایی مملو از فرهنگ غنی ایرانی دارد می تواند پربار تر و جذاب تر از هر نقطه دیگر دنیا باشد.
در استان کرمانشاه طی چند سال گذشته بحث لزوم توجه به گردشگری روستایی با توجه پتانسیلهای موجود در استان مطرح و با معرفی 14روستا بعنوان هدف گردشگری سعی شده که در این زمینه قدمهای مثبتی برداشته شود.(شالان، خانقاه، شمشیر، پیران، چرمله علیا، کندوله، سرخه دیزه، گلین، سراب هرسم، هریر، نژیورانو فش).
اما صِرف معرفی این روستاها نمی تواند کمکی به توسعه صنعت توریسم کند . بلکه لازم است با اختصاص بودجه مناسب و معرفی وسیع جاذبه های هر کدام از این روستاها درسطح کشور،می توان امیدداشت که صبح توسعه پایدار در این مناطق دمیده است .
ودر نهایت ،لازم است در جهت ساخت زیربناهای گردشگری این روستا ها کوشید ،و آنها را آماده پذیرش گردشگران نمود.