استان پنجم

این مطلب را یکی از مخاطبان وبلاگ برایمان ارسال کرده که در ذیل آمده است :
قسمت اول
استان ما بیست و هشت شهرو هزار اثر تاریخی به ثبت رسیده دارد ولی گردشگر به قیمت قره قوروت در آن پیدا نمیکنی کشورهایی سراغ دارم که یکی و نصفی در نقشه ی جهان اثر ندارند و گردشگرها با دنده سنگین در خیابانهایش راه میروند ما الهه آب راپیدا کردیم گذاشتیم آفتاب بخورد رفع رطوبت شود هرکول که خدا رحمتش کند اما کتیبه ی داریوش را جهانی کردیم و دریاچه بیستون را دیوار کشیدیم انگ فقدان آبخوری به ما نزنند انصافا سری به بیستون بزنید اگر مغرض نباشید میبینید که زیر و رو شده سیزده ماه سال ساخت وساز در بناها ی تاریخی ما دادامه دارد فقط ایام نوروز که چادر میزنیم و گل به میهمانان میدهیم و الا ماشاالله بروشور توزیع میکنیم به خاطر رفاه حال مردمی که میروند و پشت سرشان را هم نگاه نمیکنند در بستن معا هده باپیمانکاران کوتاه می آییم اما باز هم نا باورانه شاهدیم که گردشگرها ایراد بنی اسراییلی میگیرند و نق میزنند مشکل ما این است که هنوز عده ایی باور نکرده اند شهر ما شهر گل و بلبل و آبادانی است این همه مسجد بین راهی ،هتل و آبخوری و مجامع رفاهی به چشمشان نمی آید توی سر جنس میزنند ما هم اهمییت نمیدهیم اما بعضی ها خوش خیال اند دور و بر ما را گرفته اند و به ما پر و بال میدهند و به قولی هندوانه بارمان میکنند فکر کرده اند ما اهمییت میدهیم با اینکه تا امروز چند مانور هم اجرا کرده اییم اما هنوز بندگان خدا باورشان نشده است که ما قصد داریم در عصر انفجار اطلاعات اصلاحاتمان را گسترش دهیم و از اول تا حالا اصلا بنا نداشتیم در اصول دخالتی بکنیم اما گوش شنوا سیری چند ، اهل کرماشانم روزگارم بد نیست ، شهر ما آباد است مشکل کوچک ما در این است که هنوز کس ندانسته آبهای سطحی و عمقی ما در اسیاب کدام کد خدا میریزد که هروز در لب آب عده ی کثیری تیشه به دست نانشان را ته چاه میجویند در حالی که دوستان ما با خرده هوشی سر سوزن ذوقی اهل کرماشانند و آب را جارو میکنند و نان را پارو